Bu da əvvəlki kəlamı tamamlayır. yəni belə deməkdir. Namaz yaxud tövsiyya edilən iş , həqiqətən də ağırdır, ancaq qorxan, Rəbblərinə qovuşmağa əmin olan kimsələrə ağır deyildir. yəni qiyamət günündə Onun hüzurunda yığışacaqalarını və ona ərz ediləcəklərini və Ona qayıdacaqlarını bilənlərə ağır deyildir. yəni özləri deyil işləri qayıdacaq, haqlarında ədalətlə hökm verəcək olan Allaha, deməkdir. Buna görə də axirətə, mükafat və cəzayə qəti inandıqdan sonra itaətləri etmək və pis şeyləri tərk etmək onlara asan gəlmişdir.

“Yazunnunə ənnəhumm mulaqu Rabbihim” kəlamına haqqında isə Ibn Cərir belə demişdir: Ərəblər bəzən yaqinə zənn, şübhəya də zənn deyarlər. Necə ki, qaranlığa sudfə, işıqlığa da sudfə, kömək edənə sarix, kömək istəyanə də sarix deyirlər. Bunu kimi bir çox misallar var ki, anlayışın özünə də ziddinə də eyni adı istifadə edirlər. Necə ki şair Düreyd ibn Simmə belə demişdir:

Dedim onlara ki,  bilin siz yaqin,

Təpədən dırnağa zirehlə təmin

Edilmiş əsgərlər gəlir iki min.

Şair Umeyrə ibn Tariq də belə demişdir:

yaşaram aranızda Qövmümə daxil olsaz,

Uzaq şübhələrimi də yaqin hesab edərəm

Ərəb dilində zənnin yaqin yerində istifadə edilməsi saysız hesabsizdir. Bu zikredilənlər də anlayənlar üçün kifayət edər. Bu ayələr də buna misal ola bilər: “Günahkarlar atəşi görən kimi orayə düşəcəklərini yaqin edəcək və oradan qaçmağa bir yer tapa bilməyacəklər” (Kəhf, 53).

Sonra Ibn Cərir belə demişdir: Bizə Muhamməd ibn Bəşşar, o da Əbu Asimdən, o da Süfyandan, o da Cabirdən rəvayət edir ki, Mucahid (Tabein) belə demişdir: Quranda qeyd edilən bütün zənn yaqin mənasındadır. Mənə əl Müsənna, o da İshaqdan, o da Əbu Davud əl Hafaridən, o da Süfyandan, o da İbn əbi Nəcihdən rəvayət etdi ki, Mucahid: Qurandakı Bütün zənn elmdir, demişdir. Bu səhih bir sənəddir.

Əbu Cəfər ər Razi, Rəbi ibn Ənəsdən o da Əbu Aliyədən rəvayət etmişdir ki, “Əlləzinə yazunnunə ənnəhum muləqu Rabbihim” kəlamındakı zənn yaqinlik mənasındadır, demişdir. Ibn əbi Hatim demişdir ki, Mucahid, Suddi, Rəbi İbn Ənəs və Qatadədən də Əbu Aliyənin rəvayətinə bənzərirəvayət edilmişdir.  Suneyd, Həccacdan rəvayət edir ki, ibn Cureyc bu ayədə Onlar Rəbblərinə Qovuşacaqlarını bildilər, demişdir. Necəki, “Mən hesabımla qarşılaşacağımı bilirəm” ayəsində olduğu kimi. Əbdurrahmən ibn Zeyd ibn Əsləm də belə demişdir.

Mən də deyirəm ki, Səhihdə belə deyilmişdir: Allah Təala Qiyamət günündə quluna “Səni evləndirmədimmi? Sənəsəxavət göstərmədimmi? Atı dəvəni sənə ram etmədimmi? Səni sözünə baxılan başçı etmədimmi?” deyar. O da Bəli deyar. Allah Təala da: Mənə qovuşacağını zənn etmədin? Deyar. O da Xeyir deyar. Allah da sən məni unutduğun kimi bu gün də mən sənmi unudacağam deyar. Bu, “Onlar Allahı unutdular. Allah da onları unutdu”(Tövbə, 67) ayəsində geniş olaraq gələcək.