Allah Təala yəhudilərin möminləri qısqandıqlarını və onları yollarından azdırmaq istədiklərini xəbər verir. Bunun bədəlinin də tələyə düşdüklərini hiss etmədən özlərinə qayıdacağını xəbər verdi, sonra da onları rədd edərək “Ey Kitab əhli! Şahid olduğunuz halda nə üçün Allahın ayələrini inkar edirsiniz?” dedi. Yəni onların doğru və həqiqət olduqlarını bildiyiniz halda, deməkdir. “Ey Kitab əhli! Nə üçün siz bilə-bilə haqqa batil donu geyindirir və haqqı gizlədirsiniz?” Yəni niyə öz kitablarınızda Muhammədin (salləllahu aleyhi və səlləm) əlamətlərini bildiyiniz və həqiqət olduğunu gördüyünüz halda gizlədirsiniz? Kitab əhlindən bir zümrə dedi: “Möminlərə nazil edilənə günün əvvəlində iman gətirin və sonunda inkar edin ki, bəlkə onlar dönələr. Bu zəif inananları dinlərindən döndərmək üçün etmək istədikləri bir hiylə idi. Onlar öz aralarında gündüzün əvvəlində iman etdiklərini göstərib müsəlmanlarla birlikdə sübh namazını qılmağı, gündüzün axırında isə öz dinlərinə geri dönməyi planladılar. Bu zaman cahil insanlar: “Bunlar hər halda müsəlmanların dinində bir qüsur və əskiklik gördülər ki, onu tərk etdilər”. Buna görə də “bəlkə onlar dönələr.” – dedilər.
İbn-i Əbi Nəcehdən rəvayət edilir ki, Mücahid bu ayə haqqında belə demişdir: Yəhudilər Peyğəmbər (Salləllahu aleyhi və səlləm) ilə sübh namazını qıldılar, tələ qurmaq üçün gündüzün axırında dindən döndülər. İnsanlara girdikləri bu dinin batil olduğunu göstərmək istəyirdilər.
Avfi İbn Abbasdan rəvayət edir ki, Əhli kitabdan bir dəstə belə dedi: “Muhammədin (salləllahu aleyhi və səlləm) əshabı ilə qarşılaşdığınız zaman gündüzün əvvəlində iman edin, axırında da öz namazınızı qılın, bəlkə ” Əhli kitab bizdən daha yaxşı bilir” deyərlər”. Qatadə, Suddi, Rəbi və Əbu Malikdən də belə rəvayət edilmişdir.
“Yalnız sizin dininizin ardınca gələnlərə inanın” yəni dininizə tabe olanlardan başqasına güvənməyin, onlara sirr verməyin, əllərinizdə olanı müsəlmanlara bəyan etməyin. Sonra iman edib sizə qarşı istifadə edərlər, dedilər. Allah Təala da belə dedi: De: “Şübhəsiz ki, doğru yol Allahın haqq yoludur!” yəni möminlərin qəlblərini, qulu və rəsulu Muhammədə (salləllahu aleyhi və səlləm) endirdiyi açıq-aydın ayələr, qəti dəlillər və dəqiq sübutlarla kamil imana O hidayət edər. Ey yəhudilər, əllərinizdəki keçmiş peyğəmbərlərdən nəql etdiyiniz kitablarda Muhammədin (salləllahu aleyhi və səlləm) əlaməti ilə əlaqədar olan şeyləri gizlətsəniz də bu belə olacaqdır. “Kiməsə sizə verilənin bənzəri verilməsin, yaxud Rəbbinizin yanında sizə dəlil gətirməsinlər”. Onlar deyərlər: “Sizdəki bilikləri müsəlmanlara ötürməyin, sonra sizdən öyrənib sizinlə eyni olar və salamat imanlarına görə sizdən üstün olarlar. Ya da Allah qatında sizə qarşı istifadə edərlər” Yəni, onu əllərinizdəkinə qarşı dəlil olaraq istifadə edərlər. O zaman deyəcək bir sözünüz qalmaz. Dünya və axirətdə dəlil qarşısında susmaq məcburiyyətində qalarsınız. Allah Təala da belə dedi: “De: “Şübhəsiz ki, lütf Allahın Əlindədir və onu istədiyinə verir!” Yəni bütün işlər onun idarəsi altındadır. Verən də, verməyən də odur. İstədiyinə iman, elm və dolğun düşüncə verər. İsdədiyini də azdırar, gözünü və bəsirətini kor edər. Qəlbini və qulağını möhürləyər. Gözünə pərdə çəkər. Möhkəm dəlil və üstün hikmət Allahındır.
Allah Əhatəedəndir, Biləndir.
O, Öz mərhəmətini istədiyi kəsə məxsus edir. Allah böyük lütf sahibidir. Yəni ey möminlər, xüsusi ilə də sizə tərif və vəsf edilə bilinməyən lütf ehsan etmişdir. Belə ki, peyğəmbəriniz Muhammədi (salləllahu aleyhi və səlləm) digər peyğəmbərlərdən daha şərəfli etmiş və sizi şəriətlərin ən təqdirəlayiqinə yönəltmişdir.