Allah Təala bu ayədə möminləri bir şey olmadan tez-tez Rasulundan soruşmalarını qadağan etmişdir. Allah Təala belə demişdir: “Ey iman gətirənlər! Sizə agah olunca xoşunuza gəlməyacək şeylər barəsində soruşmayın. Əgər Quran nazil edildiyi zaman onlar haqqında soruşsanız, sizə aydın olar.” (Maidə, 101). yəni endikdən sonra açıqlanmasını soruşsanız sizə bəyan edilər. Bir şey olmamışdan əvvəl soruşmayın, ola bilər ki, o suala görə həmin şey haram edilər. Bunun üçündür ki, iki səhihdə belə gəlmişdir: Müsəlmanların günahı ən böyük olanı haram edilməyan bir şey soruşub haram edilməsinə səbəb olandır. Rəsulullah (səlləllahu aleyhi və səlləmə) bir sual soruşuldu: Bir adam arvadının yanında birini gördü; danışsa böyük bir iş haqqında danışmış olacaq, sussa yenə də onun misli boyda bir iş haqqında susmuş olar, dedilər. Rəsulullah (səlləllahu aleyhi və səlləmə) bu sualdan narahat oldu və soruşan kimsəni danladı. Sonra Allah lənətləşmə hökmünü endirdi. Buna görədir ki, iki səhihdə Muğirə İbn Şöbə hədisində belə deyilmişdir: Rəsulullah (səlləllahu aleyhi və səlləmə) dedi-qodunu, malı boşuna sərf etməyi və çox sual soruşmağı qadağan edərdi. Səhih-Müslimdə belə deyilmişdir: Mən sizi buraxdıqca siz də məni buraxın. Sizdən əvvəlkilər yalnız çox sual soruşmalarından, nəbiləri ilə mübahisə etmələrindən ötrü həlak oldular. Sizə bir şey əmr etdiyim zaman əlinizdən gəldiyi qədər onu yerinə yetirin. Sizi bir şeydən çəkindirsəm ondan da çəkinin. Bunu da “Allah onlara həcci fərz etdikdən» sonra xəbər verdi. Bir adam: “ Hər il mi, Ey Allahın Rəsulu?”  Dedi. O da susdu. O adam üç dəfə soruşdu, sonra özü də: Xeyr, əgər, bəli desə idim fərz olardı. O zaman da gücünüz çatmazdı, dedi. Sonra da: Sizə cavab vermədiyim müddətdə siz də mənə sual verməyin, dedi. Bunun üçündür ki, Ənəs İbn Malik: Biz Rəsulullahdan (səlləllahu aleyhi və səlləm) sual soruşmaqdan çəkindirildik. Bədəvilərdən bir nəfər gəlib sual soruşar, biz də qulaq asırdıq, deyərdik. Hafiz Əbu yala əl-Mosuli, Müsnəd əsərində belə demişdir: bizə Əbu Kureyb İshaq İbn Suleymandan, o da Əbu Sinandan, o da Əbu İshaqdan, o da Bəra İbn Azibdən rəvayət etdi ki,: Bir il keçərdi,  mən Rəsulullahdan sual soruşmaqdan çəkinərdim. Bədəvi ərəblərin gəlməsini arzulayərdıq. Bəzzar da belə demişdir ki, bizə Muhamməd İbn əl-Musənna İbn Fudayldan, o da Ata İbn Saibdən, o da Səid bin Cubeyrdən, o da İbn Abbasdan rəvayət etdi ki, Rəsulullahın (səlləllahu aleyhi və səlləm) əshabından daha xeyirli kimsələr görmədim, ona bütün Qurandan on iki sual soruşdular: “Sənə içki və qumardan soruşarlar” (Bəqərə, 219). “Sənə haram aydan soruşarlar” (Bəqərə, 217). “Sənə yetimlərdən soruşarlar” (Bəqərə, 220) və sair.

“Yoxsa əvvəl Musadan sorğu-sual edildiyi kimi siz də Peyğəmbərinizi sorğu-sual etmək istəyirsiniz?”: yəni: Xeyr elə istəyirsiniz. (təsdiq)  ya da “əm” ədatı sual olaraq qalmaqdadır. O da inkar sualdır. Möminlər və kafirlər üçün ümumidir. Çünki o, hamısına göndərilmişdir. Necə ki, Allah Təala belə demişdir: “Kitab əhli səndən, onlara göydən bir kitab endirməyini istəyirlər. Onlar Musadan, bundan daha böyüyünü istəyarək: “Allahı bizə açıq-aşkar göstər!” demişdilər. Haqsızlıqlarına görə onları ildırım vurmuşdu.” (Nisə, 153). Muhəmməd İbn İshaq belə demişdir: Mənə Muhəmməd İbn Əbi Muhəmməd İkrimədən və ya Səiddən o da İbn Abbasdan rəvayət edilir ki: Rafi İbn Hureymələ ilə Vəhb İbn Zeyd: ya Muhəmməd, bizə göydən oxuyacağımız bir kitab gətir, bizə çaylar axıt ki, sənə tabe olaq və səni təsdiq edək, dedilər. Bu sözlərinin qarşılığında Allah Təala: “yoxsa əvvəl Musadan sorğu sual edildiyi kimi siz də Peyğəmbərinizi sorğu-sual etmək istəyirsiniz?” ayəsi endi.

Əbu Cəfər ər-Razi, Rəbi İbn Ənəsdən, o da Əbu-Aliyədən,“yoxsa əvvəl Musadan sorğu sual edildiyi kimi siz də Peyğəmbərinizi sorğu-sual etmək istəyirsiniz?” ayəsində belə dediyini rəvayət etmişdir: Bir adam gəldi: Ey Allahın Rəsulu, kaş ki, bizim kəffarəmiz də İsrail oğullarının kəffarəsi kimi olsaydı, dedi. Rəsulullah( səlləllahu aleyhi və səlləm) də belə dedi: Allahım, biz onları istəmirik — bunu üç dəfə təkrar etdi — Allahın sizə verdiği İsrail oğullarına verdiyindən daha xeyirlidir. İsrail oğullarından biri bir günah işlədiyi zaman onu və kəfarəsini qapısına yazılmış görərdi. Əgər kəffarəsini versə onun üçün dünyada rüsvayçılıq olardı, əgər verməzsə onun üçün axirətdə əzab olardı. Buna görə də Allahın sizə verdiyi İsrail oğullarına verdiyindən daha xeyirlidir. Və belə dedi. “Kim pis bir iş görərsə və ya özü özünə zülm edərsə, sonra da Allahdan bağışlanma diləyərsə, Allahın Bağışlayən, Rəhmli olduğunu görər.”  (Nisə, 110). Və dedi: Beş vaxt namaz cümədən cüməya qədər müddətdə olanlar üçün kəffarədir. Və belə dedi: “Kim bir pis əməl etmək niyətində olarsa, lakin etməzsə ona heç bir şey yazılmayəcaq”. Əgər edərsə bir pis əməl yazılar. Kim bir xeyir əməl etmək niyətində olub etməzsə ona bir savab yazılar. Əgər bunu edərsə, ona on qatı yazılacaq. Allah yalnız həlak olmağa layiq olanı məhv edir”. Sonra Allah Teala dedi: “yoxsa əvvəl Musadan sorğu sual edildiyi kimi siz də Peyğəmbərinizi sorğu-sual etmək istəyirsiniz?”: ayəsini endirdi. Onlar Allahı açıq şəkildə göstərməsini istəmişdilər. Qureyş də Muhəmmədi səlləllahu aleyhi və səlləm, Səfa təpəsini qızıla çevirməsini istəmişdi. O da yaxşı, bu sizin üçün israil oğullarının süfrəsi kimidir dedi. Bu vaxt onlar istəklərindən vaz keçdilər və geri qayıtdılar. Suddi və Qatadədən də bənzəri rəvayət edilmişdir. Allah ən doğrusunu biləndir.

Məqsəd Rəsulullah səlləllahu aleyhi və səlləmdən inadla və hörmətsizcəsinə bir şey istəməyi rədd etməkdir. Necə ki İsrail övladları da Musa aleyhissalamdan inadla, hörmətsizcəsinə və yalanlamaq üçün bir şey istəmişdilər. Allah Təala belə demişdir: “Kim imanı küfrlə dəyişdirərsə” yəni imanı verib küfrü satın alarsa, “doğru yoldan uzaqlaşmışdır” yəni haqq yoldan cahillik və azğınlıq yoluna çıxmışdır. Peyğəmbərləri təsdiq etməkdən, onlara tabe olmaqdan, onların ardınca getməkdən uzaqlaşıb, və onlara lüzumsuz sullar verməklə küfrə düşən, aşağılamağa cəhd edənlər də belədir. Sırf inad olsun deya belə tələb edənlərin də halı belədir. Necə ki, Allah Təala dedi: “Məgər sən Allahın nemətlərini küfrə dəyişənləri və öz xalqını həlak yurduna sürükləyanləri görmürsənmi? Onlar Cəhənnəmə girəcəklər. Ora necə də pis yaşayış yerdir.” (İbrahim: 28-29). Əbu Aliyə: rahatlığı şiddətlə dəyişdirənlər demişdir.