Allah təala yəhudilərdən, onlara Allahın lənəti olsun, xəbər verir ki, onların bir qismi kəlmələrin yerləri dəyişərək (Tövratı) təhrif edirdilər. Onlar Allahın kəlamını dəyişdirərək onu muradından uzaq salırdılar. Cahillərə onun Allahın kitabından olduğunu hiss etdirmək və yalan olduğu halda onu Allaha nisbət etdirmək istəyirdilər. Bu, Allaha qarşı yalan idi. Onlar özləri də bilirdilər ki, bütün bunları yalan söyləyirlər və hamısı iftiradır. Buna görə Allah təala buyurur: “Onlar bilə-bilə Allaha qarşı yalan danışırlar”.

Mucahid, Şəbi, Həsən, Qatadə və Rəbi ibn Ənəs “Kitabı oxuyarkən dillərini əyib bükürlər” ayəsi barəsində demişlər: “Onu təhrif edirlər.” Buxari də İbn Abbasdan: “Onlar təhrif edərlər, əlavə edərlər” – demişdir. Allahın məxluqatından heç kəs Allahın kitablarından olan bir kitabın kəlməsini silə bilməz. Ancaq onlar onu təhrif edib səhv yozum edərlər. Vəhb ibn Munəbbih demişdir: Tövrat və İncil Allahın nazil etdiyi kimi qalıbdı. O ikisindən bir hərf belə dəyişməyibdi. Ancaq onlar təhrif və yozum edərək insanları azdırırlar. Özləri kitab yazar “Bu, Allah qatındandır!”– deyirlər. Halbuki o, Allah qatından deyildir”. Lakin Allahın kitabları qorunmuşdur, dəyişdirilməz. Bunu İbn əbu Hatim rəvayət etmişdir. Əgər İbn Vəhb onların əlindəki kitabları qəsd edibsə, sübhə yoxdur ki, onlar dəyişilmiş, təhrif, artırma və azalmaya məruz qalmışlar. Həmçinin onların ərəbcə tərcümələrində böyük xətalar, əlavələr və qısaltmalar vardır. Çoxlarının, bir çoxlarının hətta hamısının mənaları pozulubdu. Amma əgər Allah qatından gələn kitabların əslini qəsd edirsə, onlar olduğu kimidir, qorunmuşdur və heç bir əlavələri yoxdur.